อายุยืนร้อยปีที่สันป่าตอง
read | story by Nonlany
สรุปว่าเพื่อนเลือกบ้านหลังที่เพื่อนเคยมานอนเล่นตอนเด็กๆ ที่เรียกว่า อุ้ย เป็นสรรพนามคนแก่ที่ให้กำเนินพ่อ เราอยู่บ้านหลังนี้กัน เพราะสงบเงียบ ติดวัด อยู่ในซอยห่างจากถนนหลักในหมู่บ้าน เราตั้งใจหาอะไรทำกันเริ่มจากปั่นไปดูสวน ดูว่าจะปลูกอะไรได้ไหม วิชาเกษตรที่ไม่มีความรู้เลย รู้แต่ว่าต้องหาอะไรทำเพื่อให้ดำรงชีวิตอยู่ที่นี่ต่อได้ยาวๆ ด้วยความที่แถวนี้ใครๆก็ปลูกผักกินเอง ตลาดก็เลยแทบไม่มีอะไรขาย ช่วงแรกก็ปั่นไปขอเก็บผักจากบ้านญาติเพื่อนมาทำอาหารกิน ไปเก็บทุกวันทุกมื้อก็เกรงใจ ขอซื้อก็ไม่ขาย เลยขอเรียนวิชาปลูกผัก พี่ที่เป็นเจ้าของบ้านอุ้ยที่เพื่อนพาเราไปอยู่ก็ใจดีมาก น้องมีอะไรกินไหม เก็บผัก ผลไม้ที่บ้านมาฝากทุกครั้งที่มาหา บอกว่าอยู่ไปเลย อ้ายไม่ได้อยู่ ปกติก็ไม่มีใครอยู่ ถ้าอยากหัดปลูกผักก็ใช้ที่สวนหลังบ้านได้เลย ไม่ต้องปั่นไปไหนไกล เพื่อนก็เลยพาเราไปกาดวัว เป็นตลาดนัดที่ใหญ่มากๆ สองฝั่งถนน ซึ่งเปิดแค่ครึ่งวัน กว่าจะเรียงของจัดร้านเสร็จก็น่าจะใช้เวลาอยู่ แต่ละร้านของก็เยอะมาก แต่ที่นี่ก็ไม่มีใครขายเกินเวลา ถึงเวลาก็ปิดร้าน มีตั้งแต่ วัว ไก่ ต้นไม้ ของกิน เสื้อผ้า พระเครื่อง ตระกร้าสาน มอเตอร์ไซด์มือสอง ฯลฯ ส่วนเราไปซื้อ จอบมาขุดดิน นอกจากนั้นก็ไปเรียนรู้จักไส้เดือน เพราะปลูกผักต้องใช้ดินที่ดี ใครๆ ก็บอกว่าดินมูลไส้เดือนนั้นดีมาก เราเลยปั่นไปหาพ่อหลวงของหมู่บ้านซึ่งน่ารักมากและใจดีมาก พาพวกเราไปรู้จักลุงที่เลี้ยงไส้เดือน ขอซื้อแบ่งมาหนึ่งขีด เอามาทดลองเลี้ยง […]
ใจมันร้องหาธรรมชาติ
read | story by Nonlany
อีกหนึ่งปีผ่านไปสัญญาคอนโดก็จะหมดแล้ว และแปลกมากเลยขอต่อสัญญายังไงทางตึกก็ไม่ยอม คิดว่าถ้าต่อได้คงอยู่ในเมืองต่อ แล้วพอไปดูที่ใหม่ก็ยังไม่เจอที่ใช่ เพราะในใจร้องหาธรรมชาติ บอกเพื่อนว่าอยากได้ที่พักที่มีต้นไม้ หรือใกล้น้ำ ด้วยงบที่ตั้งไว้ เราก็ไปดูกันหลายที่ และเพื่อนบอกว่ามีที่นึงน่าสนใจไปดูไหม ไปสิ ตอนนั้นเราไม่รู้จักหรอกสันป่าตองคือที่ไหน เพื่อนแนะนำมันต้องดีแน่ๆ เพราะรู้ว่าข้างในใจเรานั้นต้องการแบบไหน เตรียมตัวแต่เช้าทั้งข้าวกล่องและของว่าง กะว่าปั่นไปหิวก็หยิบกินได้ ด้วยความที่เพื่อนก็ไม่เคยปั่นไกล และเราก็ไม่ได้ปั่นทางไกลมานาน ใช้กันแค่จักรยานพับวนสนุกในเมืองและไปตลาด ระยะทางไม่น่าจะเกิน 10 กม. สันป่าตองนี่ถือเป็นทริปทางไกลของเพื่อนเลย ถือว่าได้ใจเรามากๆ ที่เพื่อนยอมมาปั่นพาไปหาที่เช่าอยู่ เราเตรียมซาลาเปาซึ่งเพื่อนชอบและกินง่ายดี ทริปนี้ไม่เร่ง ไม่รีบ แค่ไปให้ถึงก็พอละ ด้วยความที่เพื่อนมือใหม่ก็เลยหยุดพักเติมซาลาเปากับน้ำบ่อยมาก เราจอดเติมพลังกันทุก 5 กม. เลย เป็นห่วงกลัวเพื่อนไม่ไหว บอกเพื่อนว่าจอดพักได้ตลอดนะ แวะได้ตลอด เราปั่นบนไหล่ทางเส้นเลียบคลองที่ตัดใหม่ จากเมย่า ผ่าน มช. แล้วตรงอย่างเดียว จนเจอ ปตท.สันป่าตอง ร้อนไหม ร้อนสิ ดีมากที่รถที่เชียงใหม่ ที่เป็นคนพื้นที่ขับรถกันค่อนข้างไม่เร็ว การออกถนนใหญ่ เลยไม่รู้สึกน่ากลัว เพื่อนสบายใจ เราก็ดีใจ ชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึงสันป่าตอง […]
เส้นทางปั่น 700 ปี
read | story by Nonlany
หลังจากเพื่อนย้ายกลับบ้าน ทุกเย็นก็ปั่นจากคอนโดไปหาเพื่อนที่บ้าน แล้วก็ไปปั่นเส้นทางนี้กัน เส้นทางนี้ทำไว้ค่อนข้างดี เพราะมีทางปั่นแยกจากทางวิ่ง และที่ชอบมมากกว่าคือ แต่ละสถานที่ที่ผ่านจักรยานก็เข้าไปวนเล่นได้ ตั้งแต่สนามกีฬาสมโภชเชียงใหม่ 700 ปี วนๆข้างในก็ไม่มีอะไรน่าตื่นใจ เพราะเหมือนสนามกีฬาทั่วไป แต่ที่ชอบแวะไปเพราะลึกเข้าไปสุดทางข้างในมีอ่างเก็บน้ำ วิวและบรรยากาศสดชื่นเกินบรรยาย และได้ออกแรงปั่นขึ้นเนินก่อนถึงจะไปถึงสันเขื่อนแม่จอกหลวง ขากลับสนุกมากๆไหลลงเนินยาวๆถึงหน้าประตูทางออก กว่าจะปั่นขึ้นไปถึงตั้งหลายนาที ไหลลงมาไม่ถึงนาที 😜 ใครชอบลุยๆ สามารถลงทางดินลุยเข้าแทร็กได้เลย หรือจะลุยเข้าป่าไปต่อยาวๆ แค่ต้องเจรจากับโฮ่งๆเจ้าถิ่นก่อน จุดต่อมาที่ออกกำลังปั่นได้เต็มที่ มีทั้งเนิน และทางลาด บรรยากาศธรรมชาติจัดเต็ม ปั่นวนๆ เหนื่อยแค่ไหนก็สดชื่น จุดแวะถ่ายรูปก็มีตลอดทางนั่นคือ ห้วยตึงเฒ่า แค่จากริมถนนไปถึงทางเข้าก็ได้เหงื่อมากมายแล้ว อีกที่ชอบมาก และคนก็น้อยมาก เพราะระยะทางไกลเกือบสุดทาง ข้างในมีทำเส้นทางจักรยานด้วย ได้ดูดาวด้วย เจ้าหน้าที่ก็ใจดี ที่นี่คือ อุทยานดาราศาสตร์สิรินธร ที่นี่ไปทีไรก็เจอแต่เล็กเล็กๆ จะเอาแผ่นกระดาษหรือกระดานมาลองก้นลื่นริมกำแพง ดูสนุกเหมือนเล่นสไลด์เดอร์ ทางปั่นหลักก็จะเลียบคลองส่งน้ำยาวๆ คิดว่าถ้าปั่นต่อไปได้ยาวๆนี่เลี่ยงถนนสายหลักทะลุไปต่างอำเภอสบายเลย พยายามหาทางเลี่ยงถนนใหญ่ไปต่อให้ได้ยาวๆ จะขอคุณทหารผ่านเข้าก็ไม่รู้จักใคร โดนถามตลอดว่ามาหาใคร ไม่รู้จักใครเลยนี่สิ แค่มาถึงหน้าประตูก็ต้องกลับหลังหันทุกครั้ง เคยคิดเล่นๆไว้ว่าถ้าชวนพี่ๆทหารปั่นได้เหมือนตอนลงใต้ไปปั่น ยะลา ปัตตานี นราธิวาส กับพี่ๆทหาร […]
บาเจาะ-สุไหงโก-ลก
read | story by Nonlany
ส่งต่อมิตรภาพ บาเจาะ ตากใบ สุไหงโก-ลก เริ่มจากเมื่อปีก่อนมาปั่นจักรยานที่ยะลา ปัตตานี นราธิวาส ทำให้ได้มีโอกาสรู้จักน้องคนหนึ่งที่เป็นคนท้องที่บาเจาะ ทริปนี้เหมือนกลับไปหาน้อง ครบ 1 ปีพอดี ทีแรกตั้งใจไปฮาลาบาลา แต่พอสอบถามไปยังเจ้าหน้าที่ถึงรู้ว่าเวลานี้น้ำขึ้นสูง ต้องรอ พ.ค. ถึงจะเข้าไปได้ แผนเลยเปลี่ยนเป็นไม่มีแผน การเดินทางแบบนี้ชวนใครก็ยากมาก เพราะแผนคือไม่มีแผน แล้วแต่ว่าจะเจอใคร เจออะไร รู้แค่วันเดินทาง ขอต้อนรับการกลับมาของ แจนแจน ผู้ร่วมทริปไม่มีแผน มีแค่ความเข้าใจ ทริปนี้เราไปแบบ backpack เป้ 1 ใบ กับรองเท้าคู่ใจ จากหาดใหญ่พวกเราสองคนต่อรถตู้ไปลงบาเจาะ ต้องขอบคุณพี่ฮวงมากๆ ที่พาน้องไปเลี้ยงข้าวและส่งถึงท่ารถ แม้ว่างานจะยุ่งก็ยังแบ่งเวลามาดูแล สามชั่วโมงกับบรรยากาศความร่มรื่นของต้นไม้สองข้างทาง และ ผู้คน โอ้ว…ปักษ์ใต้บ้านเรา เรียกคนขับลุงๆ ไม่มีเสียงตอบ ได้ยินอีกคนเรียกแบขานรับทันที อ๋อ “แบ แบ” จอดบาเจาะด้วยนะคะ ลงมายืนที่เดิม ที่ปีก่อนแค่ปั่นผ่าน เจ้าหน้าที่ตำรวจที่ชุดเหมือนทหารเข้ามาทักทาย ดูเป็นมิตรมากมาย ระหว่างคุยกันก็เห็นชาวบ้านเอาของกินมาแบ่งให้ แจนเลยแบ่งมะม่วงเบาที่ได้เป็นของฝากจากหาดใหญ่ให้พี่ทหารกระปุกนึงด้วย มาแล้วครับ […]
ทัวร์ริ่งหินเขางู 11 กม.
read | story by Nonlany
ใช่แล้ว 11 กม. ทริปนี้ปั่นสั้นมาก สนุกเหมือนเคย ออกจากบ้านเที่ยงพอดี ปั่นไป cafe’ velodome เติมพลังก่อนขึ้นเรือข้ามฟากไปขึ้นรถไฟที่สถานีธนบุรีรอบบ่ายโมง รับตั๋วมาดู กาญจนบุรี บ่ายสองครึ่ง ออกตั๋วให้ผิดนิหน่า รถไฟก็ใกล้ออกแล้ว เพราะขบวนที่กำลังจะออกนี่ละ รีบไปเปลี่ยนตั๋ว พับจักรยานขึ้นรถไฟ เลือกตู้ที่มีอ่างล้างหน้าจะได้วางจักรยาน หาที่นั่งได้ปุ๊บรถไฟก็ออกทันทีขบวนนี้จอดน้อยดีจัง จอดแต่สถานีใหญ่ๆ แค่นั้น สองชั่วโมงผ่านไปอย่างไว ไม่ทันไรก็เตรียมตัวลงแล้ว สถานีราชบุรียังไม่ถึงดีคนก็ลงกัน พอรถไฟจอดที่สะพานก็คิดว่าถึงแล้วเลยลงตามเจ้าถิ่น ลงตรงนี้ใกล้ตลาด คนก็เลยลงกันเยอะ วิวสวยดีตรงนี้ ปั่นบนสะพานทางรถไฟก็สนุกดี ลมเย็นสบาย ในที่สุดก็ต้องปั่นไปสถานีรถไฟราชบุรี ไปถามเวลารถไฟขากลับและแวะเข้าห้องน้ำ จากนั้นก็ปั่นมุดในตลาด ได้ยินเสียงคุณป้าชมตามหลังมาว่าแต่งตัวน่ารักจัง ก็เล่นใส่สีสันขนาดนี้ สาวบอกว่ารถจะได้เห็นชัดเจน มาถึงที่นี่ก็ต้องพาไปถ่ายรูปกับกราฟฟิกตี้พอดีริมแม่น้ำมีงานขายของเราสองคนเลยเติมพลังทุเรียน ดูจากแผนที่ไปได้ 3 ทาง ทางนี่น่าปั่นคือเลาะริมแม่น้ำ เพราะยังไม่เคยปั่นเส้นทางนี้เลย คิดว่าจะได้เห็นสายน้ำไปตลอดทาง ความจริงแล้วมีบ้านริมน้ำตลอดทาง ได้อีกบรรยากาศความเป็นชุมชนรถเยอะไปหน่อยเวลานี้ น่าจะเพราะตรงกับช่วงเลิกเรียน ต้องปั่นระวังมากขึ้น เลือกเส้นทางถนนที่มีเลยสี่หลัก เพื่อจะได้รถน้อยๆแต่ทางนี้รถไม่น้อยเลย ปั่นไปเรื่อยๆ ไหล่ทางจากกว้างหนึ่งเลนถนนหดหายไปแทบไม่เหลือ ทางนี้ไม่อยากแนะนำใครมาปั่นเลยนะ 3087 ต้องให้กำลังใจกันตลอดทาง เพราะพาสาวมือใหม่มาออกทริปค่อยๆปั่น เอาให้ถึง หันไปดู ทำไมยิ่งห่าง แบบนี้เราจอดดื่มน้ำกันก่อนจะได้มีแรง อีกไม่กี่ กม. ก็จะถึงแล้ว ภูเขาข้างหน้าที่เห็นนั่นไงแต่สาวกลับรู้สึกภูเขาไกลห่างออกไป นี่ไงข้ามถนนข้างหน้าก็ถึงแล้ว หินเขางู ตั้งแต่ทำสะพานและทางเดินรอบเขา ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้อีกเยอะเลย จากที่เห็นคนมาวันนี้ วันอังคาร ยามเย็นยังมีคนขับรถมาจอด เดินถ่ายรูป ทั้งกล้องมือโปร และกล้องจากโทรศัพท์ ว้าวๆ มีทางจักรยานด้วย อยากรู้จังว่าจะปั่นไปไหน แต่สาวบอกคนส่วนใหญ่เลี้ยวขวากันหมดนะ เลยตามคนอื่นไป ไม่ได้ตรงไปตามเส้นทางจักรยาน เราสองคนยกจักรยานข้ามสะพาน ปั่นไปตามทางโค้งเขา สวยดีจัง คนไม่ค่อยเดินมาลึกๆกัน เกินคาด ทางเดินทำไว้อ้อมรอบเขาถึงจุดชมวิว มีทางลาดเข็นจักรยานช่วงที่มีบันไดหลายๆขั้นด้วย วันนี้เราผัดข้าวมาเอง มื้อเย็นนี้อร่อยเป็นพิเศษ นอกจากหิวแล้ว วิวยังสวย ข้าวหมดกล่องแล้วยังไม่อิ่มเลย จุดหมายต่อไปสระว่ายน้ำที่มีวิวข้างหลังเป็นภูเขาในค่ายทหารช่วงนี้กลับมาฮิตว่ายน้ำอีกครั้ง หลังจากได้ลงสระก็พาติดใจรู้สึกกระหายน้ำอาการอยากว่ายน้ำคล้ายอยากปั่นจักรยาน หนึ่งในแผนปั่นช่วงนี้ก็เลยปักหมุดแวะว่ายน้ำทุกครั้งไป หาข้อมูลเอาไว้ก่อนมาว่าสระว่ายน้ำค่ายบุรฉัตร มีให้คนนอกไม่ต้องเป็นสมาชิกมาว่ายเล่นได้ มีตั้ง 2 สระ ทั้งแบบ 50 ม. และ 25 ม. ถามพี่เจ้าถิ่นที่มานั่งชมวิว ได้คำแนะนำว่ามีทางลัดออกมาที่ค่ายจากเขาหินงูได้เลย แค่ปั่นข้ามเขามาก็เจอประตูค่าย สวัสดีนายทหารที่หน้าประตูพร้อมถามหาสระว่ายน้ำ ได้ตำตอบแล้วรีบปั่นไปตามทางว้าวๆ เห็นสระน้ำแล้วดี้ด้ามากมาย ค่าบริการไม่เป็นสมาชิก 20.-ว่ายได้ถึง 2 ทุ่ม สระเปิด 9 โมง ถ้าเป็นสมาชิกก็เหลือ 10.- ดีจริงๆขอฝากจักรยานก็ให้ด้วย นี่ก็ทุ่มแล้ว รีบไปเปลี่ยนชุดกระโดดลงน้ำดีกว่า เพิ่งเคยว่ายสระยาวๆแบบนี้ ว่ายได้ 4 รอบ ก็รู้สึกคนน้อยลงเรื่อยๆ มองดูเหลือแค่ 2 คนในสระ สักพักน้องทหารมาบอกว่าสระปิดแล้วครับ มืดตื๋อเลยบรรยากาศรอบๆ ที่พักก็ยังไม่ได้จอง ใจก็ร้องจะว่ายน้ำอีก ถามน้องทหารที่ดูแลสระว่ามีที่พักแถวนี้ไหม น้องบอกค่ายทหารที่นี่มีเปิดบริการที่พักให้คนนอกด้วยนะ ไม่ต้องเป็นทหาร ไม่ต้องรู้จักใคร น้องทหารพยายามบอกทาง ถามพี่ทหารให้ช่วยวาดแผนที่ให้ สาวฟังอธิบายอย่างดีเลยให้นำทาง พอเราทักเท่านั้นความมั่นใจก็หดหาย ปั่นเลี้ยวกลับมาที่สระว่ายน้ำถามทางใหม่น้องทหารเลยอาสาจะซิ่งมอเตอร์ไซด์นำทางไปส่ง น่ารักสุดๆ มีมาจอดรอพวกเราแวะซื้อของด้วย สาวบอกน่าจะไปต่อเองได้แล้วเลยให้น้องทหารกลับพักผ่อนก่อน เดี๋ยวจะแวะไปกินข้าวกันก่อนเข้าที่พัก ราคาที่ติดไว้ห้องแอร์ 500.- พัดลม 300.- พอสาวตกลงเลือกห้องแอร์น้องทหารที่ดูแลบอกว่า 300.- ถามย้ำอีกครั้งน้องทหารบอกว่าราคาใหม่แค่ 300.- ครับ จ่ายเงินรับกุญแจปั่นไปตึกหน้าขึ้นไปชั้นหนึ่งเลือกห้องพักตามเบอร์ที่พวงกุญแจได้เลยมัดจำไม่ต้องห้องกว้างมาก เปิดประตูมาถึงเจอห้องน้ำ มีน้ำอุ่นด้วยนะ ถัดมาเป็นห้องแต่งตัว แล้วถึงจะมีกระจกกั้นอีกทีเป็นห้องนอน มีระเบียงด้วย แต่เราต้องเตรียมอุปกรณ์มาเองนะ อย่างผ้าเช็ดตัว สบู่ ยาสระผม แปรงสีฟัน เพราะที่เตรียมให้มีแค่ เตียงนอน หมอน ผ้าหม่แค่นั้นเอง แต่ถ้าขาดอะไรร้านค้าแถวนั้นก็มีให้ซื้อ ไปเดินร้านค้าในค่ายอาจเสียเงินมากกว่าที่ตั้งใจไปซื้อ ของใช้ลายทหารละลายตาไปหมด หยิบ จับ ลองได้ ไม่ว่ากัน ใจดีจริงๆ แอร์เย็นฉ่ำหลับสบายถึงเช้าไม่อยากตื่น แผนว่ายน้ำก็เลยต้องพับไป แดดแรงมากอาจจะเกรียมได้ถ้าไปว่ายเวลานี้ 9 โมง เลยนอนต่อ กว่าจะออกมาก็เกือบเที่ยง ปั่นเที่ยวรอบค่ายก่อนเข้าเมืองขากลับเส้นนี้แนะนำปั่นสบายมาก ไหล่ทางกว้างตลอด ถนนสาย3291 ปั่นตรงมาเรื่อยๆ ผ่านเจดีย์หัก และเถ้าฮงไถ่ก็อยู่ในเส้นทางนี้ด้วย ข้างในโรงงานให้ปั่นจักรยานทะลุทุกจุด แค่บางส่วนไม่อนุญาตให้ถ่ายรูป มุมที่ถ่ายรูปได้ก็มีเยอะอยู่ รีบซิ่งทำเวลา แต่ก็ไม่ลืมแวะร้านก๋วยเตี๋ยวไข่ กลัวไม่ทันรถไฟซื้อใส่กล่องกินบนรถไฟแทนละกัน แวะที่เดียวได้ซื้อขนมมาเป็นของฝากเพียบ รีบซิ่งสุดๆ ให้ทันรถไฟ พอไปถึงสถานีเจ้าหน้าที่บอกว่ารถไฟมาช้ากว่ากำหนด 40 นาที แบบนี้ก็กินรอที่สถานีสบายเลยระหว่างรอก็มีป้ามีลุงคนพื้นที่แบกขนมมาบ้าง เข็นมาจอดบ้าง ไม่ต้องกลัวอดเลย ราคามิตรภาพ รสชาติดีอีกด้วย ขากลับขบวนนี้จอดทุกสถานียิบย่อยแต่ก็ใช้เวลา 2 ชม. นิดๆ พอกับขามา บนรถไฟมีป้าขนผักมาจากชุมพร ระหว่างทางก็เห็นป้าปอกผัก ใช้ทุกนาทีมีประโยชน์ ผักถุงโตขายหมดทันทีที่รถไฟจอดแบบนี้รู้แล้วว่าถ้าอยากได้ผักสดของทางใต้มาหาซื้อได้ที่ตลาดแถวสถานีรถไฟธนบุรีนี่เอง สาวก็เลยอุดหนุน สตอฝากป๊า ผักเหลียงฝากม้า ขนมฝากอี๊ จบทริปได้มาอีก 11 กม. รวบเป็น ทัวร์ริ่ง 22 กม. ไป-กลับ สาวมือใหม่บอกยังไม่เหนื่อย ถ้าให้ปั่นไกลกว่านี้ก็ไม่รู้ไหวไหม เราเลยข้ามเรือแล้วปั่นต่อถึงบ้าน เป็นทริปทัวร์ริ่งที่สั้นสุดตั้งแต่ปั่นมา ก็สนุกดีอีกแบบนะ ^^
มิตรภาพและเส้นทาง : พี่บังเลาะ
read | story by Nonlany
เครื่องวัดความดันของคุณหมอต้องเสียแน่นเลย ผมปั่นทุกวันความดันไม่น่าจะสูงขนาดนี้ ผมไม่เชื่อหมอนะ ผมจะไปร่วมทริป จากที่ได้ร่วมปั่นก็สัมผัสได้ว่าเป็นคุณพ่อที่ใจดีมาก เป็นสุภาพบุรุษ มีน้ำใจ ช่วยเหลือ และแบ่งปัน พี่บังเลาะเล่าว่าอีก 1 ปีก็เกษียณราชการตำรวจแล้ว เตรียมตั้งโรงงานผลิตน้ำแร่ บังเอิญเจอจากการขุดที่ในพื้นที่บ้าน ลองกรอกใส่ขวดก็พกว่าตั้งไว้หลายวันน้ำยังใส และส่งไปตรวจสอบก็พบว่าใช่ ปั่นอยู่ท้ายตลอด ก็ได้บังเลาะนี่ละอยู่ท้ายเป็นเพื่อน คอยเล่าเรื่องให้ฟังตลอดทาง เฮฮา คนนี้ละที่สอนให้เราทักทายเป็นภาษาท้องถิ่น ฟังกันอยู่นานออกเสียงได้มา อัสลามมาลัยกลม ไม่ใช่ต้อง กุม เอาใหม่ อัลสลามาลัยกุม ไหนลองพูดช้าๆสิบังเลาะบอกเด็กๆฟังไม่ทันเลยไม่ตอบรับเรา พอลองช้าๆ อีกทีเด็กผู้ชายไม่ตอบรับ พี่ก็บอกเด็กชายตอบได้ช้า ลองทักเด็กผู้หญิงสิ แล้วก็มีเสียงตอบรับ มาลัยกุมอัสลาม พอถึงที่จอดพัก หลายคนก็ถ่ายรูปกัน เราก็ยืนเฉยๆ ก็มีบังเลาะนี่แหละเรียกมาถ่ายรูป พี่บอกว่านานๆเราถึงจะมาที ไม่รู้จะได้มาอีกไหม เลยถ่ายภาพให้เยอะมาก เมื่อถึงเวลาอาหารเราก็ไม่อยากแย่งใคร รอคนสุดท้ายก็ได้กินเหมือนกัน แต่บางทีที่นั่งก็เต็ม ก็ได้พี่นี่ละที่ลุกให้นั่ง เอาน้ำมาบริการ มีวันหนึ่งที่หนาวมากเพราะไปเล่นล่องแก่งกลับมา ที่พักผู้หญิงก็อยู่ไกลต้องนั่งรถไปต่อ ออกมาจากห้องสุขาก็ไม่เจอใคร นั่งหนาวอยู่นาน เข้าไปขอหลบลมให้ห้องกลาง พี่ก็บอกว่ามาอาบที่นี่ก่อนเลยห้องว่างแล้ว มีอุปกรณ์อาบน้ำใช่ไหม นอนที่นี่ก็ได้นะ ถ้าไม่เจอใคร […]
มิตรภาพและเส้นทาง
read | story by Nonlany
ระหว่างนั่งรถไฟกลับกรุงเทพ ได้เปิด line กลุ่มปั่นรวมใจไทย หลายคนจะคงส่งรูปและข้อความ นำพาความรู้สึกย้อนกลับไปคิดถึงเส้นทางที่ปั่นยังไม่ผ่าน หมายถึงมีอีกหลายเขาหลายแยกที่ยังไม่ได้เลี้ยวเข้าและขึ้นไปด้วยจักรยาน คิดถึงมิตรภาพที่พี่ในกลุ่มมอบให้ มาครั้งหน้ามานอนบ้านพี่ที่ยะหาได้นะ มาแต่ตัวก็พอ ที่นี่มีจักรยานหลายคันมายืมได้เลย ไม่ต้องขนมาเอง อาหารพร้อม และครั้งนี้ก็ได้อยู่ต่ออีกหลายวัน ยังติดใจบรรยากาศ ธรรมชาติ ต้นไม้เขียวครึ้ม และอยากไปสตูล ในทริปนี้เรามีต่างชาติมารวมด้วย 1 คน พวกเราตั้งชื่อให้เป็นภาษาไทยว่า คุณมะลิ เป็นคน Australia เคยเป็นอาจารย์สอนอยู่ Malaysia และ ม.หาดใหญ่ เขียนหนังสือไว้เป็นร้อยเล่ม ปันจุบันเบื่อสอนแล้วใช้เวลาที่เหลือ ปั่นจักรยาน และวิ่ง ถ้าใครได้ร่วมปั่น Audax น่าจะคุ้นหน้า เพราะเข้าเป็นที่หนึ่งเกือบทุกสนามที่ลง เจ้าตัวบอกว่าปั่นเร็วๆไม่ถนัด แต่ปั่นแบบต่อเนื่องได้ เคล็ดลับที่เข้าคันแรกคือปั่นต่อเนื่องไม่จอดพัก พกเจลไว้กินเติมพลัง จากที่ไปพักอยู่ที่บ้านด้วยสามวันทำให้เห็นว่า ถึงเราจะชอบปั่นแต่บางครั้งเราก็อยากพัก แดดออกก็ไม่อยากปั่น แต่คนนี้ไม่ใช่ปั่นคือปั่นตื่นตั้งแต่ตีห้ามาปั่น แดดออกก็ปั่น ไปไหนก็ต้องหาที่ปั่น มีตารางซ้อมปั่นให้ตัวเองทุกวัน 80-100 กม. แบบนั่นเลย ยิ่งถ้ามีเพื่อนปั่นด้วยแล้ว ยากที่จะหยุดหมุนบันได เป้าหมายของเขามีแค่เข้าคนแรกในทุกรายการที่ลงสมัคร นี่ขนาดอีก […]
คีรีวง
read | story by Nonlany
เห็นภาพในสื่อมานาน อยากไปๆ ทันทีที่เห็นโพสรับสมัครเพื่อนร่วมเดินทาง เวลานั้นกำลังเดินไปปั่นพัทยา ก็ตอบตกลงทันทีว่า ไปด้วยค่ะ ยังไม่แน่ใจว่ามีใครไปด้วยยัง ส่งข้อความไปส่วนตัวอีกครั้งว่าไปแน่ๆ ไม่ถามรายละเอียดอะไรมากเลย รอวัน ศ. อย่างเดียว 15.35 น. รถไฟออก น้องบอกให้มาก่อนเวลาสักบ่าย 3 จากบ้านเดินไปหัวลำโพงไม่เกิน10 นาที ทริปนี้แบกเป้ไปหาเช่าจักรยานเอาข้างหน้า ตุนสะเบียงพร้อมไปแบ่งน้องด้วย เจอกันหัวลำโพง เพิ่ง อ๋อ น้องคนนี้ที่เคยเจอกัน รร.ต้นไม้ ครั้งนี้น้องจองรถไฟพัดลมตู้นอน อากาศฤดูนี้นั่งนอนสบาย มีสายลมเย็นเคล้าละอองฝนกระเซ็นมาทางหน้าต่าง น้องก็นั่งอ่านหนังสือไปตลอดทาง ไม่เปียกหรอ ส่วนพี่คนนี้แทบจะหยิบเสื้อกันฝนออกมาใส่แล้ว น้ำเริ่มไหนย้อยทางหน้าต่าง ปิดหน้าต่างขึ้นไหมพี่ น้องถาม ก็ดีนะ ปิดสูงอีกก็ได้ ด้วยความที่น้องนั่งตรงกันข้ามกับทางรถไฟวิ่ง ลมไม่พัดนี่เอง เริ่มบทสนทนาด้วยคำว่า ขอบคุณที่ชวนมาคีรีวงนะคะ อยากมานานแล้ว น้องก็บอกขอบคุณเช่นกันเพราะคืนตั๋วคงโดนหักเงิน น้องชอบดูนก เล่าเรื่องความสัมพันธ์ของวงจรชีวิตว่านกแต่ละตัวก็ต้องเพิ่งพากัน ตามไปได้ที่เพจ : Nature Toon ส่วนครั้งนี้น้องจะไปดำน้ำที่เกาะเต่า แค่แวะมาที่คีรีวงเพราะทางผ่าน น้องมีแผนไปต่อ พี่คนนี้ไม่มีแผนอะไรเลย กะให้ธรรมชาติจัดสรร เรามีหนังสือกันคนละเล่ม […]
ปั่นสู่กลางใจคน
read | story by Nonlany
สโลแกนในทริปที่เราพูดกันบ่อยครั้ง ย้ำเตือนนักปั่นสม่ำเสมอ “ปั่นรวมใจไทย ปั่นสู่กลางใจคน” ว่าการปั่นครั้งนี้เรามีหน้าที่ประสานสัมพันธไมตรีจักรยานเป็นแค่เครื่องมือ ปั่นช้าๆ ทักทายคนในพื้นที่ สวัสดี ขอบคุณ โบกทักทาย แตะมือเด็กๆ จะจอดถ่ายรูป จอดคุยก็ได้ แต่ก็รักษาให้อยู่ในเวลาเพราะเราต้องแวะโรงเรียน เอาของไปแจก พูดคุย เล่นกับเด็กๆ บางวันยังมีกิจกรรมอื่นๆ เพิ่มเติมอีก บาเจาะ ตันหยงมัส บันนังสตา ตากใบ สุไหงโกลก ฯลฯ ถึงเราจะเป็นคนไม่ได้ตามข่าว แต่ชื่อพวกนี้ถูกข่าวลงซ้ำๆย้ำๆ จนคุ้นหู ทำลายความรู้สึก ความมั่นใจ สร้างม่านความกลัว ไม่อยากเข้าใกล้ แต่พวกเรานักปั่น 40 ชีวิต กลับไม่รู้สึกอย่างนั้น เราเองกลับรู้สึกว่าเพื่อนๆใน facebook ที่อยู่ตามสถานที่เหล่านี้ก็ใช้ชีวิต ปั่นจักรยานเช้า–ค่ำ ถ่ายรูปมุมสวย เล่าเรื่องความสนุก มีทริปชวนปั่น เป็นเรื่องปกติแบบที่เราทำที่กรุงเทพ มันต้องไปได้สิ เขาอยู่ได้เราก็ไปได้ หลายเหตุการณ์ที่เกิดใน กทม. ทำเอาเรารู้สึกความต่างไม่มี การตัดสินใจเดินทางมาร่วมปั่นครั้งนี้ชัดเจนตั้งแต่ยังไม่รู้แผนการเดินทาง เส้นทาง จำนวนวัน เงื่อนไข ข้อตกลง รู้แต่ไปแน่ […]
ใช้ใจฉันแลกใจเธอ
read | story by Nonlany
ปั่นแลกใจ ปัตตานี นราธิวาส ยะลา เพิ่งได้รู้และเข้าใจว่าทริปนี้เราไม่ได้มาปั่นจักรยานเล่นเหมือนเคย แต่เป้าหมายคือการเรียนรู้เขาและเรา คนในพื้นที่ และคนนอกพื้นที่ จักรยานสำหรับทริปนี้เป็นแค่เครื่องมือให้เราเดินทางไม่ช้าเกินไม่เร็วเกิน สัมผัสความจริงความรู้สึกในพื้นที่ ความต่างที่เคยได้ยินเขาเล่าได้อ่านผ่านตัวหนังสือหรือได้เห็นภาพนิ่งและเคลื่อนไหว ทริปนี้เป็นโครงการต่อเนื่องจาก 2 ปีก่อน ที่ปั่นจากแม่สาย–เบตง ระยะเวลา 38 วัน สำหรับทริปนี้แค่ 10 วัน หลังจบทริปจักรยานทั้งหมดจะนำไปขายเพื่อเป็นทุนการศึกษา มอบให้แก่ รร.พระดาบส ตั้งเป้าไว้น่าจะได้ 1 ล้าน เสียงจากพี่เติร์ด ทหารที่เคยอยู่ในพื้นที่ถึง 2 ปี เล่าว่าตอนนั้นพี่ก็เตรียมมารบเต็มที่ ปล่อยให้ลูกกับแม่ของลูกอยู่กรุงเทพกันสองคน แต่เมื่อมาประจำอยู่ที่นี่พี่มีแต่เพื่อน และพี่ก็เคยยืนเป็นทหารตัวเล็กๆ ตากแดดตากลมข้ามวันกินข้าวในใบไม้ ใช้ชีวิตในป่า แทบไม่ได้พูดกับใคร เวลาเราลงพื้นที่เราต้องขนของให้น้อยที่สุด คล่องตัวให้มาก แต่ทหารก็มีวันพักนะ ในแต่ละวันจะได้พัก 12 ชัวโมง เราจะทำหน้าที่กัน 30 วัน พักยาว 10 วัน ช่วงเวลานั้นก็กลับบ้านหรือไปเที่ยวก็ตามใจ บ้านพักในค่ายของทหารพราน หนึ่งหลังนอน 2 คน ที่ค่ายมีอาหารให้กินอิ่ม […]
พัทยา-สวนนงนุช
read | story by Nonlany
กว่าจะออกจากบ้านได้ก็เที่ยง ใช้บ้านได้คุ้มจริงๆ ขนเครื่องดนตรี พร้อมนักร้อง แม่ครัว พร้อมเครื่องปรุงวัตถุดิบครบ ทำอาหารกินกันเองตั้งแต่ต้มมาม่า ข้าวต้ม ข้าวผัด ซีฟู๊ด มีสมาชิกรวม 17 สาว สนุกสนาน เพิ่งเคยมาอยู่กับผู้หญิงล้วน ที่ต้องดูแลกันเองแบบนี้ครั้งแรก ปกติทริปปั่นก็จะมีผู้ชายมาด้วย เป้าหมายของการเจอเพื่อนใหม่กลุ่มนี้ก็แค่สนิทกันมากขึ้น น่าดีใจมากๆพวกเขาอยากมาปั่นทริปรอบเกาะรัตนโกสินทร์ กำหนดวัน นัดกันเจอที่cafe’ velodome 4/6/17 เย่ เลยเรา แค่ให้คนที่ขับรถได้มาลองปั่น เพื่อจะได้เข้าใจเวลากลับไปนั่งข้างหลังพวงมาลัยก็ดีมากละ หลังจากไปกินลมชมวิวทะเลก่อนแยกย้ายกลับบ้าน ส่วนเรานั้นยังอยู่ต่อ มีน้องในกลุ่มใจดีอาสาไปส่งให้ใกล้ถนนสายหลัก ด้วยความที่ถนัดปั่นกว่านั่งรถบอกทางน้องเลี้ยว เลยทุกแยกทำเอากว่าจะแยกจากก็เลยระยะทางจากจุดที่คิดไว้มาไกลมาก รู้สึกเกรงใจน้องมาก จะขอลงปั่นต่อเองดีกว่า จากพัทยาใต้เลยมาจะถึงมินิสยามแล้ว เริ่มปั่นบนถนนหมายเลข 3 กะเอาเร็วทำเวลา เห็นมีไหล่ทางด้วย ทำทางด้วย รถไม่น่าจะซิ่งทำเวลาได้ ใช่แล้วปั่นได้แต่ทำไมเหมือนบังคับแฮนด์จักรยานไม่ได้ มันไม่ไปตามทิศทางที่ต้องการ ฝืนสุดๆ จอดดูยางหลังก็แข็งดีอยู่ หรือกระเป๋าเกี่ยวล้อก็ไม่ใช่ ลองปั่นอีกทีขึ้นเนินจักรยานแทบไม่ไปไหน จองลงมาดูอีกทีนั่นไงเจอแล้ว ล้อหน้าแบนแต๋เลย เพิ่งมาถึง Big C เลยมาหน่อยเอง ระยะทางเหลืออีกตั้งไกล ไปต่อไม่ได้ก็ต้องจอด […]
พัทยา-เกาะล้าน
read | story by Nonlany
ระหว่างที่เขียนเรื่องนี้ก็กำลังนั่งรถไฟไปปั่นจักรยานในหมู่บ้านคีรีวง^^ ทริปนี้ต้องบอกว่าแค่อยากไปเจอเพื่อนๆ ตั้งแต่เพื่อนสนิทสมัยเรียนปริญญาตรี เพื่อนใหม่ที่เจอกันตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อนที่ไปปั่นอยุธยา และเพื่อนใหม่กว่าที่คุยกันแค่ 2 วัน นั่นละพวกเขาอยู่พัทยา หลังจากทริปอยุธยาเพื่อนปั่นก็บอกว่าทางกลุ่มจะจัดทริปไปปาร์ตี้ เราจะอยู่กันแต่ในบ้าน ไปด้วยกันไหม แต่รถเต็มละนะ ^^ ถ้าต้องไปแล้วอยู่แต่ในบ้านคงไม่ใช่เราแน่ เวลาไปเที่ยวบ้านพักเป็นเหมือนแค่ที่นอน เอาไว้นอน พอคิดว่าจะไป ก็รีบหาดูว่ามีที่ไหนน่าปั่น เกาะล้านเป็นหนึ่งสถานที่ที่ยังไม่เคยข้ามไป ดูจากแผนที่สามารถปั่นไปจากสถานีรถไฟแค่ไม่ถึง 10 กม. เองนะ น่าสนจัง วิวสวยด้วย ว่าแต่เพิ่งรู้ว่ามีสถานีรถไฟ ยังให้บริการอยู่ไหมนะ โทรไปถามการรถไฟก่อนดีกว่าเพื่อความชัวร์ มีจากหัวลำโพงด้วยนะ เข้าทางเลยทีนี้ รับตั๋วฟรีได้ในวันเดินทาง ด้วยความที่บ้านใกล้ ไม่ต้องรีบมาก รถไฟออก 6:55 น. มีรอบเดียว/วัน บริการแค่ จ.-ศ. ไปถึงสถานีรับตั๋วตอน 6:50 น. หยิบบัตรประชาชนออกจากกระเป๋าขอแลกรับตั๋ว เจ้าหน้าที่ยื่นตั๋วให้และบอกให้รีบไปขึ้นรถ เรานี่รีบเลย ไปตู้ต้นๆขบวน มองหาที่นั่ง ถอดกระเป๋าพ่วงข้างสองใบเอาขึ้นไปจองที่ก่อนส่วนใหญ่ก็มีคนนั่งก่อนหมดแล้ว ยกเว้นหน้าห้องน้ำ แต่วางกระเป๋าจองไว้ก่อน นั่งตรงนี้คงไม่เหมาะเพราะไม่มีที่วางจักรยานและกลิ่นแรงด้วย โชคดีที่ตู้ติดกันเป็นอ่างล้างมือ เหมาะที่จะวางจักรยานที่สุด รีบลงไปยกจักรยานขึ้นมาและย้ายกระเป๋าตามมา ขอแบ่งที่นั่งจากยาย […]
สตูลวันนั้น
read | story by Nonlany
สตูลวันนั้น น่ารัก บอกเลยว่าน่ารัก ขาดการติดต่อไปนานมาก จำได้แค่ว่าทำงานอยู่ที่นี่ ชั้น2 หลังเก่า นานมากแล้วที่อยากมา ไปเดินงานท่องเที่ยวที่ ททท.จัด ก็ตรงดิ่งไปที่บูทภาคใต้ ถามหาว่าสตูลมีอะไรเที่ยวบ้าง แต่พอไปถึง กลับไม่ได้รู้สึกอยากเที่ยวที่ไหน แค่อยากอยู่ใกล้ๆ นั่งคุยกันมากกว่า น้องดูอายๆ พี่ที่ไปด้วยบอกมา น้องเขาดูอายมากนะ คิดว่าไปจีบเขาซะอีก แต่ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปนะ ^^ ทั้งหมดที่คุยมีแต่เรื่องแนะนำทางปั่น ว่าปั่นไปไหนดี มีที่ไหนน่าปั่น แล้วปั่นกับใครตอนไหนกี่โมง ถ้าเลือกได้คงนั่งรอน้องเลิกงานดีกว่า แต่ต้องปั่นละ ถ้าไม่ได้ปั่นไม่ได้เจออีกแน่ เพื่อนบอกว่าไม่มีที่ปั่นจะพาไปพักอีกที่ ริมหาดที่ห่างไป 30-50 กม. ไกลขนาดนั้น มาถึงใกล้ขนาดนี้ รีบถามที่พักทันทีเพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆ คิดถึงก็คิดถึงแต่ต้องไปปั่น ระยะทางในวันนั้นไกลใช้ได้เลย ลมก็แรงด้วย ต้านลมอีกต่างหาก กดบันไดเท่าไรก็ไปได้ช้ากว่าใคร ทั้งที่จักรยานคันที่ปั่นก็เบาแต่แรงเรานี่เองที่ไม่มีมากเท่าใครๆ พี่ๆนักปั่นทีมสตูลก็น่ารักมากมาย ปั่นปิดท้าย นำหน้า แยกเป็นกลุ่มเร็วกลุ่มช้าคอยดูแลตลอดไม่ให้คาดสายตา วิวสองข้างทางครึ้มไปด้วยต้นโกงกาง ไปเดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติป่าโกงกางมาหลายที่ เพิ่งเคยเจอที่นี่ปั่น 30 โล ตลอดสองข้างซ้ายมีแต่ป่าโกงกาง ถนนก็เรียบสุดๆ อัดได้เต็มที่ไม่ต้องกลัวสะดุดผิวขรุขระ พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน […]
อาสาสายตรวจจักรยาน
read | story by Nonlany
โชคดีมากที่ รองเปา พ.ต.ท.เอกรัตน์ เปาอินทร์ รองผู้กำกับการปราบปรามสน.ชนะสงคราม ณ เวลานั้น สนใจ เปิดใจ ทำเรื่องของอาสาสายตรวจจักรยาน โดยมีหมวดพี ต.ท.พีรวัส บุญพรม รอง สวป. สน.ชนะสงคราม เป็นมือขวา สามปีก่อนหน้าวันนั้นได้โอกาสเปิด ตร. มานั่งที่ cafe’ velodome พอดี ณ เวลานั้นเราเองก็ไมรู้หรอกว่า ตร. คนนี้เป็นใคร รู้เพียงอย่างเดียว่า การขอโดยไม่ลงมือทำคือการเพิ่มภาระ ซึ่งยากที่จะได้รับความร่วมมือ การพูดคุยครั้งนี้เหมือนทุกครั้งคือการชวนปั่น และขอโอกาสให้ประชาชนธรรมดาที่ชอบปั่นจักรยานได้มีส่วนร่วมช่วยงานตำรวจ จำนวนนั่งปั่นที่มาวนเล่นราชดำเนิน สนามหลวง ที่เพิ่มขึ้น ทำให้ ตร. ก็สนใจ ที่มากกว่านั้นคือเปิดให้มีการอบรมอาสาสายตรวจจักรยาน ก่อนที่จะลงสนามช่วยงานตำรวจ โดยได้รับความร่วมมือจากหลายภาคส่วน ม.ธรรมศาสตร์ นำโดย อ.ปริญญา ก็ร่วมสนับสนุน เบื้องหลังคนสำคัญที่ขาดไม่ได้คือ พี่สันติ กองกำลังหลักสำคัญคือ หมวดพี และเพื่อนนักปั่นที่มาเป็นอาสา ออกปั่นตรวจทุกวัน ศุกร์ สองทุ่ม ทำหน้าที่จนเป็นที่กล่าวถึงและยอมรับ ขยายพื้นที่ไปอีกหลาย สน. […]
