อายุยืนร้อยปีที่สันป่าตอง
read | story by Nonlany
สรุปว่าเพื่อนเลือกบ้านหลังที่เพื่อนเคยมานอนเล่นตอนเด็กๆ ที่เรียกว่า อุ้ย เป็นสรรพนามคนแก่ที่ให้กำเนินพ่อ เราอยู่บ้านหลังนี้กัน เพราะสงบเงียบ ติดวัด อยู่ในซอยห่างจากถนนหลักในหมู่บ้าน เราตั้งใจหาอะไรทำกันเริ่มจากปั่นไปดูสวน ดูว่าจะปลูกอะไรได้ไหม วิชาเกษตรที่ไม่มีความรู้เลย รู้แต่ว่าต้องหาอะไรทำเพื่อให้ดำรงชีวิตอยู่ที่นี่ต่อได้ยาวๆ ด้วยความที่แถวนี้ใครๆก็ปลูกผักกินเอง ตลาดก็เลยแทบไม่มีอะไรขาย ช่วงแรกก็ปั่นไปขอเก็บผักจากบ้านญาติเพื่อนมาทำอาหารกิน ไปเก็บทุกวันทุกมื้อก็เกรงใจ ขอซื้อก็ไม่ขาย เลยขอเรียนวิชาปลูกผัก พี่ที่เป็นเจ้าของบ้านอุ้ยที่เพื่อนพาเราไปอยู่ก็ใจดีมาก น้องมีอะไรกินไหม เก็บผัก ผลไม้ที่บ้านมาฝากทุกครั้งที่มาหา บอกว่าอยู่ไปเลย อ้ายไม่ได้อยู่ ปกติก็ไม่มีใครอยู่ ถ้าอยากหัดปลูกผักก็ใช้ที่สวนหลังบ้านได้เลย ไม่ต้องปั่นไปไหนไกล เพื่อนก็เลยพาเราไปกาดวัว เป็นตลาดนัดที่ใหญ่มากๆ สองฝั่งถนน ซึ่งเปิดแค่ครึ่งวัน กว่าจะเรียงของจัดร้านเสร็จก็น่าจะใช้เวลาอยู่ แต่ละร้านของก็เยอะมาก แต่ที่นี่ก็ไม่มีใครขายเกินเวลา ถึงเวลาก็ปิดร้าน มีตั้งแต่ วัว ไก่ ต้นไม้ ของกิน เสื้อผ้า พระเครื่อง ตระกร้าสาน มอเตอร์ไซด์มือสอง ฯลฯ ส่วนเราไปซื้อ จอบมาขุดดิน นอกจากนั้นก็ไปเรียนรู้จักไส้เดือน เพราะปลูกผักต้องใช้ดินที่ดี ใครๆ ก็บอกว่าดินมูลไส้เดือนนั้นดีมาก เราเลยปั่นไปหาพ่อหลวงของหมู่บ้านซึ่งน่ารักมากและใจดีมาก พาพวกเราไปรู้จักลุงที่เลี้ยงไส้เดือน ขอซื้อแบ่งมาหนึ่งขีด เอามาทดลองเลี้ยง […]
ใจมันร้องหาธรรมชาติ
read | story by Nonlany
อีกหนึ่งปีผ่านไปสัญญาคอนโดก็จะหมดแล้ว และแปลกมากเลยขอต่อสัญญายังไงทางตึกก็ไม่ยอม คิดว่าถ้าต่อได้คงอยู่ในเมืองต่อ แล้วพอไปดูที่ใหม่ก็ยังไม่เจอที่ใช่ เพราะในใจร้องหาธรรมชาติ บอกเพื่อนว่าอยากได้ที่พักที่มีต้นไม้ หรือใกล้น้ำ ด้วยงบที่ตั้งไว้ เราก็ไปดูกันหลายที่ และเพื่อนบอกว่ามีที่นึงน่าสนใจไปดูไหม ไปสิ ตอนนั้นเราไม่รู้จักหรอกสันป่าตองคือที่ไหน เพื่อนแนะนำมันต้องดีแน่ๆ เพราะรู้ว่าข้างในใจเรานั้นต้องการแบบไหน เตรียมตัวแต่เช้าทั้งข้าวกล่องและของว่าง กะว่าปั่นไปหิวก็หยิบกินได้ ด้วยความที่เพื่อนก็ไม่เคยปั่นไกล และเราก็ไม่ได้ปั่นทางไกลมานาน ใช้กันแค่จักรยานพับวนสนุกในเมืองและไปตลาด ระยะทางไม่น่าจะเกิน 10 กม. สันป่าตองนี่ถือเป็นทริปทางไกลของเพื่อนเลย ถือว่าได้ใจเรามากๆ ที่เพื่อนยอมมาปั่นพาไปหาที่เช่าอยู่ เราเตรียมซาลาเปาซึ่งเพื่อนชอบและกินง่ายดี ทริปนี้ไม่เร่ง ไม่รีบ แค่ไปให้ถึงก็พอละ ด้วยความที่เพื่อนมือใหม่ก็เลยหยุดพักเติมซาลาเปากับน้ำบ่อยมาก เราจอดเติมพลังกันทุก 5 กม. เลย เป็นห่วงกลัวเพื่อนไม่ไหว บอกเพื่อนว่าจอดพักได้ตลอดนะ แวะได้ตลอด เราปั่นบนไหล่ทางเส้นเลียบคลองที่ตัดใหม่ จากเมย่า ผ่าน มช. แล้วตรงอย่างเดียว จนเจอ ปตท.สันป่าตอง ร้อนไหม ร้อนสิ ดีมากที่รถที่เชียงใหม่ ที่เป็นคนพื้นที่ขับรถกันค่อนข้างไม่เร็ว การออกถนนใหญ่ เลยไม่รู้สึกน่ากลัว เพื่อนสบายใจ เราก็ดีใจ ชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึงสันป่าตอง […]
แรกเริ่มมาเชียงใหม่
read | story by Nonlany
จากประสบการณ์ที่ผ่านมาเรานั้นแทบจะไม่มีวันไหนอยู่ที่บ้านเฉยๆเลย ต้องหาเรื่องออกไปปั่นตลอดๆ หลายปีมา ตั้งแต่ Covid ครั้งแรก ที่ทางการให้เก็บตัวอยู่บ้าน ไม่ให้ออกไปไหน พอทางการปลดล็อกเท่านั้นเพื่อนก็มารับ บอกว่าจะพาไปเที่ยวบ้านที่เชียงใหม่ เราก็จัดกระเป๋า พร้อมจักรยานคู่ใจ หลังจากนั้นก็ไม่ได้กลับมาอยู่ กทม. ทุกวันนี้พี่เป้ก็เลยทำหน้าที่พาเพื่อนๆปั่นจักรยานแทน 😁 มาเชียงใหม่ ทำอะไร มาอยู่ซะยาวนานเลย จะเชื่อไหมว่า มาเชียงใหม่ แทบไม่ได้ไปไหนเลย ปั่นวนๆอยู่ในสี่เหลี่ยรอบคูเมือง เหมือนเช่นเดิม เราปั่นทุกตรอกซอย ช่วงนั้นเราไปเช่าทั้งอยู่และช่วยขายของ ก็เหมือนลงทุนร่วมกันกับพี่ที่มารู้จักที่นี่ และเพื่อนที่เราติดรถมาด้วย ที่ๆเราอยู่เป็น Art Gallery น่ารักดี ในร้านมีห้องเล็กๆ พี่เจ้าของเลยบอกเขาจะกลับไปอยู่บ้าน เพราะเขามีบ้านที่เชียงใหม่ จะยกห้องนี้ให้เราอยู่ หลังจากทำความสะอาดครั้งใหญ่ หมดไฮเตอร์ไปเป็นแกลอน เรากะจะมาใช้ครัวด้วย เราเลยทำความสะอาดเข้มข้นมาก ขัดคราบทุกสิ่งอย่าง ให้สะอาดพร้อมต้อนรับทุกคนที่แวะมา ใช้เวลาหลายวันมากกว่าจะสะอาด โดยเฉพาะปล่องดูดควัน คราบน้ำมันหนึบหนับ หลังจากทำความสะอาดพี่ที่ดูแลส่วนอาหารเริ่มขนของมาลง และซื้ออุปกรณ์เข้าร้าน พี่จะทำให้เกือบสำเร็จรูป เราแค่มาผสมทำให้ร้อน และทอดเพิ่มบางอย่าง เวลาว่างก็อบขนม ทั้งขาย แจก และ กินเอง […]
พายเรือเพื่อเจ้าพระยา
read | story by Nonlany
เป็นตัวแทนร้านมาร่วมพายเรือเก็บขยะกับอาจารย์ปริญญา ถามว่าพายเรือเป็นไหมตอบเลยว่าไม่เป็น มีเวลาหัดและฝึกซ้อมแค่สองอาทิตย์แล้วลุยเลยลงแม่น้ำเจ้าพระยา พายเรือเฉลี่ยวันละ 40 กิโลเก็บขยะถามว่าหนักไหมถ้าไม่ฝึกมาก็โหดมาก ตอนนี้ถึงศาลาว่าการปทุมธานี รวมระยะ ณ ตอนนี้ได้ 305 กม. จาก 400 กม. ผ่านมา 9 วันแล้ว อีก 2 วันก็พายถึงธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ขยะที่เก็บได้แต่ละวันนั้นเยอะมาก เก็บขยะในน้ำนั้น เหม็นมาก ทุกกอผักบุ้งที่ลอยน้ำมามีขยะ ขยะที่เจอส่วนใหญ่ขวดน้ำ ขวดเครื่องดื่มชูกำลัง กล่องโฟมกล่องนม ชามโฟม กระป๋องยาฆ่าแมลง รองเท้า ขยะที่มัดเป็นถุง แพมเพอร์ส และ กระทง แต่ละพื้นที่ก็เจอขยะที่แตกต่างกันไป ขยะที่เจอเยอะสุดก็คือรอบเกาะเมืองอยุธยารองลงมาก็ชัยนาท ที่เจอน้อยสุดก็ปทุมธานี นอกจากเรื่องขยะเหม็นๆ เรายังเจอเรื่องดีๆ ที่น่ารักอีกมากมาย หลายพื้นที่บรรยากาศดีมากๆ เห็นแล้วคิดต่อเลยว่าทำการท่องเที่ยวได้ บรรยากาศยามเช้า และยามเย็น กลางสายน้ำเจ้าพระยา เราเคยเห็นแต่หาดทรายในทะเล เรามีหาดทรายสวยสวยในแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย ที่สิงห์บุรีเราเห็นเด็กเด็กเล่นน้ำที่ริมหาดทราย บรรยากาศขายทะเลเลยนะเพียงแต่ไม่มีต้นมะพร้าว เป็นจังหวัดที่อยากกลับมาอีกครั้งเพราะคนที่นี่น่ารักและใจดีมาก กิจกรรมในพื้นที่ก็สนุกมากด้วย เคยไปอยุธยาหลายครั้งก็ได้แต่นั่งรถปั่นจักรยานแต่คราวนี้ได้พายเรือในคลอง วิวมุมในคลองสวยมาก […]
เห่อของเล่นใหม่ไถกลับบ้าน
read | story by Nonlany
นึกสนุกอยากได้เหงื่อมากกว่าปั่น เหนื่อยน้อยกว่าวิ่ง และเร็วกว่าเดิน ก็ตัดสินใจถอยของเล่นมาใหม่ เป็นพาหนะที่ดูสนุกใช้ได้ เคยเห็นเด็กๆไถไป รร. กัน (ในต่างประเทศ) ตอนที่ยืมของหลานมาเล่นก็สนุกดีนะ ทำการบ้านหาข้อมูลเจอแบบไฟฟ้าก็น่าสน แต่น้ำหนักไม่ได้ต่างกับจักรยาน มาคิดๆว่ายังต้องแบกข้ามสะพานลอย เอาไว้เชื่อมต่อรถโดยสารสาธารณะ ถ้าต้องแบบหนักแบบนี้ซื้อเพื่ออะไร จักรยานที่ใช้ก็ไม่ต่างกัน เกือบลืมวัตถุประสงค์หลัก ใช้ออกกำลังกาย และเดินทางได้ รองเท้าวิ่งดีไหมคู่เดียวจบ แต่ต้องมีเป้ใส่เสื้อผ้าด้วยนะ ความสามารถในการวิ่งก็น้อยนิดเหลือเกิน เร็วกว่าเดินนิดเดียว และเหนื่อยมาก ลองไปดูร้านรวมอุปกรณ์กีฬา ไปดูสิว่ามีอะไรช่วยในการเดินทางได้บ้าง สเก็ต คู่เดียวก็สะดวกดี แต่ความสามารถยังไม่มี แล้วก็หนักด้วย ใส่ไปที่ขาก็ยังวิ่งไม่ถนัด สเก็ตบอร์ดดีไหม โอ้โหยากเข้าไปอีก ถ้าเล่นๆก็ลงได้ ไม่รู้จะบังคับเลี้ยวยังไงดี คงต้องมีสนับเข่าและศอกด้วย และใช้เวลาฝึกอีกพักใหญ่ๆเลย วันแรกไปก็แค่ลองยังไม่ตัดสินใจ ถึงทางร้านจะมีนโยบายคืนสินค้าและคืนเงินได้หากไม่ถูกใจก็ตาม หลังจากลองไถไถอยู่ในห้าง ก็พบความสนุก ไหลลื่น บังคับทิศทางได้ น้ำหนักกำลังยกพอดี พับได้ เข็นได้ มีกระเป๋าใส่ และยังมีโช้คนุ่มๆไว้รอบรับแรงกระแทก ถูกใจเลย คนขายก็บอกว่าขายดีมากนะ รุ่นนี้ใช้ในเมือง ถ้าจะเอาก็ต้องรอเพราะของหมด ราคาก็พอๆกับจักรยานพับเริ่มต้นแบบทั่วไป ขอไปนอนคิดแล้วมาใหม่ค่ะ ถามตัวเอกหลายทีว่าจำเป็นหรืออยากได้ […]
เมื่อความสุขหายไป
read | story by Nonlany
นี่เราใกล้ตายแล้วหรอ ความคิดนี้ผุดขึ้นมาเมื่อตุลาคมปีที่แล้ว ซึ่งเป็นช่วงที่จะได้ใช้จักรยานทำประโยชน์ ปั่นจักรยานไปเป็นอาสาที่สนามหลวง และแล้วตื่นมาในเช้าวันที่ 14 ต้นแขนก็ไร้ความรู้สึก ทดลองเอาปากกาจิ้มๆ ขีดเขียน ก็ไม่รับรู้ ! นี่แขนฉันหายไปแล้วหรอ ก็คิดว่าเดี๋ยวคงหายดี อาการก็ไม่มีที่ท่าชาลดลง เลยรีบไปหาหมอ ก็ได้ยามากินแก้อักเสบ และ คลายเส้น 1 สัปดาห์ผ่านไปอาการก็ไม่ลดลง จุดที่ชาขยายวงกว้างขึ้นจากต้นแขนมาถึงข้อศอก เปลี่ยนไปหาหมออีกที่ หมอก็จัดวิตตามิน B มาให้บอกว่าน่าจะเป็นปลายประสาทอักเสบ กินวิตตามินแล้วจะดีขึ้นแต่ต้องใช้เวลานะ 1 เดือนผ่านไปวิตตามินก็กินแต่ทำไมแขนชา 1 ข้าง เป็น ชา 2 ข้าง คนละตำแหน่งกันด้วย อาการเริ่มรุนแรงจากความรู้สึกสัมผัสตอนปั่นพื้นผิวถนนที่ไม่เรียบสะเทือนถึงแขน เจ็บใช้ได้เลยแต่ก็อดทนไว้เพราะอยากปั่น เปลี่ยนไปหาหมอเฉพาะทางด้านประสาทเฉพาะทาง หมอก็จัดยาให้อีกชุดใหญ่ และบอกว่าต้องทำการ tc scan ซึ่งค่าใช้จ่ายก็สูงหลายหมื่น เวลานั้นรู้สึกจิตใจย่ำแย่มาก แบบว่าพยายามดูแลออกกำลังกายตลอดไม่ให้ป่วย แต่มาเป็นอะไรก็ไม่รู้ที่หาสาเหตุไม่เจอ และตลอดมาก็ไม่คิดกินยาพยามยามดูแลตัวเองด้วยวิธีธรรมชาติ แต่นี่ต้องกินยาเยอะมากๆ รับตัวเองไม่ได้ หาข้อมูลมากมายที่จะเลิกกินยา เปลี่ยนมาปรึกษาหมอด้านกายภาพ อาการชาที่ไหล่หนักขึ้นเป็นเจ็บเหมือนเข็มทิ่ม แค่ลมพัดโดนแขนก็แสบเหมือนโดนลวก มองจากภายนอกแขนก็ปกติ หมอบอกว่าเพราะใช้ […]
ใช้ใจฉันแลกใจเธอ
read | story by Nonlany
ปั่นแลกใจ ปัตตานี นราธิวาส ยะลา เพิ่งได้รู้และเข้าใจว่าทริปนี้เราไม่ได้มาปั่นจักรยานเล่นเหมือนเคย แต่เป้าหมายคือการเรียนรู้เขาและเรา คนในพื้นที่ และคนนอกพื้นที่ จักรยานสำหรับทริปนี้เป็นแค่เครื่องมือให้เราเดินทางไม่ช้าเกินไม่เร็วเกิน สัมผัสความจริงความรู้สึกในพื้นที่ ความต่างที่เคยได้ยินเขาเล่าได้อ่านผ่านตัวหนังสือหรือได้เห็นภาพนิ่งและเคลื่อนไหว ทริปนี้เป็นโครงการต่อเนื่องจาก 2 ปีก่อน ที่ปั่นจากแม่สาย–เบตง ระยะเวลา 38 วัน สำหรับทริปนี้แค่ 10 วัน หลังจบทริปจักรยานทั้งหมดจะนำไปขายเพื่อเป็นทุนการศึกษา มอบให้แก่ รร.พระดาบส ตั้งเป้าไว้น่าจะได้ 1 ล้าน เสียงจากพี่เติร์ด ทหารที่เคยอยู่ในพื้นที่ถึง 2 ปี เล่าว่าตอนนั้นพี่ก็เตรียมมารบเต็มที่ ปล่อยให้ลูกกับแม่ของลูกอยู่กรุงเทพกันสองคน แต่เมื่อมาประจำอยู่ที่นี่พี่มีแต่เพื่อน และพี่ก็เคยยืนเป็นทหารตัวเล็กๆ ตากแดดตากลมข้ามวันกินข้าวในใบไม้ ใช้ชีวิตในป่า แทบไม่ได้พูดกับใคร เวลาเราลงพื้นที่เราต้องขนของให้น้อยที่สุด คล่องตัวให้มาก แต่ทหารก็มีวันพักนะ ในแต่ละวันจะได้พัก 12 ชัวโมง เราจะทำหน้าที่กัน 30 วัน พักยาว 10 วัน ช่วงเวลานั้นก็กลับบ้านหรือไปเที่ยวก็ตามใจ บ้านพักในค่ายของทหารพราน หนึ่งหลังนอน 2 คน ที่ค่ายมีอาหารให้กินอิ่ม […]
สายตรวจต้นไม้
read | story by Nonlany
สี่ปีก่อนนั้นเองที่ชวนทางกลุ่ม Big Trees เปลี่ยนวิธีการสำรวจต้นไม้ใหญ่ในเมืองด้วยการขับรถเป็นการปั่นจักรยาน จากวันนั้นการไปร่วมงานกับพี่ๆทีมนี้ทำให้เราได้อะไรกลับมาเยอะมากเรื่องต้นไม้ที่เราแทบไม่ได้สนใจ เป็นต้นไม้เปิดทางให้เราได้มีส่วนร่วมกับกทม. ทำเรื่องของการผลักดันด้านจักรยาน พี่ๆทีมนี้ก็ลงมาช่วยจักรยานเต็มตัว เราแค่คิดและโพสสิ่งที่ยากทำและลงมือทำ พี่ๆทีมนี้ก็พร้อมสนับสนุน ด้วยความจริงใจของพี่ๆทำให้เรารู้สึกว่ามีอะไรที่เราช่วยได้บ้างก็ยินดี เริ่มจากให้สัมภาษณ์ความรู้สึกตอนปั่นบนถนนที่มีต้นไม้กับไม่มี ร่วมปลูกต้นไม้ตามที่ต่างๆ ชี้พิกัดจุดที่น่าพัฒนาเป็นสวนสาธารณะ เวลาปั่นผ่านเห็นต้นไม้ใหญ่ก็ปักหมุด ลงลึกไปเรื่อยๆถึงการเรียนตัดแต่งต้นไม้ใหญ่ และเมื่อปีที่แล้วได้มีการรวมตัวครั้งใหญ่ในนาม “เครือข่ายต้นไม้ในเมือง”ที่มีภาคีเครือยข่ายมากถึง 80 กลุ่ม และจากปัญหาการตันต้นไม้ผิดวิธี ตัดทีเหมือนประหารชีวิตต้นไม้ ทำเอาจากที่มีร่วมเงา เป็นเหมือนเสาตอไม้ เกิดขึ้นหลายเขตในกทม. รวมถึงต่างจังหวัด ทำให้เกิดการผลักดันให้ตัดถูกวิธีกับหน่วยงานภาครัฐ ทั้งกทม. การไฟฟ้า กรมทางหลวง ฯลฯ โดยให้ ประชาชนช่วยรายงานว่าเจอต้นไม้ถูกบั่นยอดที่ไหน ในฐานะนักปั่นที่ปั่นไปทั่วทุกเขตทำให้เห็นและช่วยรายงาน ปักหมุด โดยใช้social media ติด #สายตรวจต้นไม้ #urbantreenetwork #bigtrees
อาสาสนามหลวง
read | story by Nonlany
ภารกิจพิเศษของนักปั่นที่สนใจอยากมีส่วนร่วมแสดงความจงรักภัคดีในแบบที่ถนัด คือการปั่นจักรยาน จากที่เห็นเจ้าที่ภาครัฐอดหลับอดนอนดูแลอำนวนความสะดวกให้ประชาชนที่มากราบพระบรมศพ ในฐานะประชาชนที่ชอบปั่นช่วยอะไรได้บ้าง หลังจากได้ประชุมกับทหารที่สนามหลวงก็ทำให้เราทราบว่า หลายอย่างที่เจ้าหน้าที่เตือนประชาชนก็รู้สึกเป็นการห้าม ถ้าประชาชนเตือนกันเองก็น่าจะดีกว่า พี่แจ็ค รุ่นที่ในวงการจักรยานที่ถนัดในเรื่องของการวางระบบ ได้เข้ามาช่วยจัดอบรมฝึกทักษะ ให้ความรู้กับนักปั่นที่สนใจที่มาเป็นอาสา เข้าสู่เดือนที่สี่ ร้อยกว่าวันที่นักปั่นอาสามาช่วยทำหน้าที่กันทุกคืนทุกวันแทบไม่หยุดถ้าไม่มีการสั่งหยุด ร่วมกับ หน่วยงานทหารที่ดูแลสนามหลวง กระทรวงวัฒนธรรม และตำรวจ ทำหน้าที่ ดูแลให้ความปลอดภัย ให้คำแนะนำ ช่วยเหลือ ประชาชนที่มากราบสักการะพระบรมศพ ในพื้นที่รอบสนามหลวงและรอบพระบรมมหาราชวัง ถึงจนกว่าจะเสร็จพิธี
