ระหว่างนั่งรถไฟกลับกรุงเทพ ได้เปิด line กลุ่มปั่นรวมใจไทย หลายคนจะคงส่งรูปและข้อความ นำพาความรู้สึกย้อนกลับไปคิดถึงเส้นทางที่ปั่นยังไม่ผ่าน หมายถึงมีอีกหลายเขาหลายแยกที่ยังไม่ได้เลี้ยวเข้าและขึ้นไปด้วยจักรยาน คิดถึงมิตรภาพที่พี่ในกลุ่มมอบให้ มาครั้งหน้ามานอนบ้านพี่ที่ยะหาได้นะ มาแต่ตัวก็พอ ที่นี่มีจักรยานหลายคันมายืมได้เลย ไม่ต้องขนมาเอง อาหารพร้อม
และครั้งนี้ก็ได้อยู่ต่ออีกหลายวัน ยังติดใจบรรยากาศ ธรรมชาติ ต้นไม้เขียวครึ้ม และอยากไปสตูล ในทริปนี้เรามีต่างชาติมารวมด้วย 1 คน พวกเราตั้งชื่อให้เป็นภาษาไทยว่า คุณมะลิ เป็นคน Australia เคยเป็นอาจารย์สอนอยู่ Malaysia และ ม.หาดใหญ่ เขียนหนังสือไว้เป็นร้อยเล่ม ปันจุบันเบื่อสอนแล้วใช้เวลาที่เหลือ ปั่นจักรยาน และวิ่ง ถ้าใครได้ร่วมปั่น Audax น่าจะคุ้นหน้า เพราะเข้าเป็นที่หนึ่งเกือบทุกสนามที่ลง เจ้าตัวบอกว่าปั่นเร็วๆไม่ถนัด แต่ปั่นแบบต่อเนื่องได้ เคล็ดลับที่เข้าคันแรกคือปั่นต่อเนื่องไม่จอดพัก พกเจลไว้กินเติมพลัง
จากที่ไปพักอยู่ที่บ้านด้วยสามวันทำให้เห็นว่า ถึงเราจะชอบปั่นแต่บางครั้งเราก็อยากพัก แดดออกก็ไม่อยากปั่น แต่คนนี้ไม่ใช่ปั่นคือปั่นตื่นตั้งแต่ตีห้ามาปั่น แดดออกก็ปั่น ไปไหนก็ต้องหาที่ปั่น มีตารางซ้อมปั่นให้ตัวเองทุกวัน 80-100 กม. แบบนั่นเลย ยิ่งถ้ามีเพื่อนปั่นด้วยแล้ว ยากที่จะหยุดหมุนบันได เป้าหมายของเขามีแค่เข้าคนแรกในทุกรายการที่ลงสมัคร นี่ขนาดอีก 2 ปี อายุจะ 60 นะ แต่อย่าถามอายุไปละ เขาจะโกรธเอา เพราะความรู้สึกกลับเป็นหนุ่มอีกครั้งนี่ละทำให้เขารักการปั่นสุดๆ พอๆดับวิ่ง
การมาร่วมทริปปั่นครั้งนี้ก็เกิดจากความชอบบรรยากาศภาคใต้ของไทย ถึงขนาดปั่นเล่นเป็นประจำ จากหาดใหญ่–ปัตตานี–ยะลา ทำให้ได้รับการชักชวนมาร่วมทริป เพราะนราธิวาสเขาอยากมาปั่นแต่ยังไม่เคยมา ก็เลยตกลงแบบผิดคาดเพราะคิดว่าเป็นกิจกรรมของจักรยานยี่ห้อหนึ่ง หารู้ไม่เป็นการชวนปั่นของทหาร
3 วันแห่งความอึดอัด เพราะกลัวว่าสื่อสารกับใครไม่ได้ ทหารต้องโหดเหี้ยม เข้มในกฏ ดุมากแน่ๆ ที่แย่กว่านั้นปั่นเร็วก็ไม่ได้ จากวันนั้นมาเปลี่ยนความคิด และเปิดใจ เรียนรู้ ก็พบว่ามีนักปั่นที่มาร่วมหลายคนในพื้นที่พูดภาษายาวีได้ ทำให้เขาสามารถเข้าใจ คุยสนุก คุยเล่น มีเพื่อนคุยตลอดเส้นทางปั่น ความรู้สึกดีๆกลับมาอีกครั้งและเพิ่มขึ้นทุกวัน เพราะกินนอนด้วยกัน ความจริงแล้ว 24 ชม. 12 วัน ตลอดทริป รักกันไปเลย ยิ่งได้พูดคุยยิ่งสนิทยิ่งเข้าใจ สุดๆประทับใจไม่เคยเห็นไม่เคยสัมผัส ทหารไทยสอนให้เขามอบความรัก เพราะทหารมอบความรักให้เขาอย่างเกิดคาด เพื่อนๆในทริปคอยดูแลไถ่ถาม ชวนถ่ายรูป ชวนกินข้าว อบอุ่นเกินบรรยาย หลายตัวอย่างที่ทหารทำให้เห็นตลอดหลายวัน ทำให้เขาคิดได้และทำตาม ถ่ายรูปกับทุกคนที่อยากถ่ายกับเขา ทักทาย สวัสดี โบกมือ แจกของให้เด็กๆ
หลังจบทริปเราได้อยู่ต่อกับพี่ปุ๋ม เขาเปิดบ้าน ให้ยืมจักรยาน พากิน พาเที่ยว พาปั่น ตลอดทุกวัน และยังชวนให้มาร่วมลงสมัครปั่น Audax อีกหลายรอบ ชวนมาหาดใหญ่ ระยอง มาเลเซีย เขามีบ้านอยู่ทั้ง 3 ที่ อยากมาเมื่อไรให้ส่งข้อความไปบอก เขาพร้อมต้อนรับพาปั่น เหมือนอย่าง 3 วันที่อยู่หาดใหญ่ในทริปนี้ เขาพาไปสตูลอย่างที่อยากไป ได้ปั่น ได้งาน ได้เพื่อน พาไปรู้จักอธิการ ม.หาดใหญ่ ให้เราชวนทางนี้ทำเรื่องจักรยาน
Thank you very much Mr. Murray Hunter มิตรภาพและเส้นทางในทริปนี้ยังมีอีกหลายคน รอติดตามตอนต่อไป
