สตูลวันนั้น
น่ารัก บอกเลยว่าน่ารัก ขาดการติดต่อไปนานมาก จำได้แค่ว่าทำงานอยู่ที่นี่ ชั้น2 หลังเก่า นานมากแล้วที่อยากมา ไปเดินงานท่องเที่ยวที่ ททท.จัด ก็ตรงดิ่งไปที่บูทภาคใต้ ถามหาว่าสตูลมีอะไรเที่ยวบ้าง แต่พอไปถึง กลับไม่ได้รู้สึกอยากเที่ยวที่ไหน แค่อยากอยู่ใกล้ๆ นั่งคุยกันมากกว่า
น้องดูอายๆ พี่ที่ไปด้วยบอกมา น้องเขาดูอายมากนะ คิดว่าไปจีบเขาซะอีก แต่ตัวจริงน่ารักกว่าในรูปนะ ^^ ทั้งหมดที่คุยมีแต่เรื่องแนะนำทางปั่น ว่าปั่นไปไหนดี มีที่ไหนน่าปั่น แล้วปั่นกับใครตอนไหนกี่โมง ถ้าเลือกได้คงนั่งรอน้องเลิกงานดีกว่า
แต่ต้องปั่นละ ถ้าไม่ได้ปั่นไม่ได้เจออีกแน่ เพื่อนบอกว่าไม่มีที่ปั่นจะพาไปพักอีกที่ ริมหาดที่ห่างไป 30-50 กม. ไกลขนาดนั้น มาถึงใกล้ขนาดนี้ รีบถามที่พักทันทีเพื่อจะได้อยู่ใกล้ๆ
คิดถึงก็คิดถึงแต่ต้องไปปั่น ระยะทางในวันนั้นไกลใช้ได้เลย ลมก็แรงด้วย ต้านลมอีกต่างหาก กดบันไดเท่าไรก็ไปได้ช้ากว่าใคร ทั้งที่จักรยานคันที่ปั่นก็เบาแต่แรงเรานี่เองที่ไม่มีมากเท่าใครๆ
พี่ๆนักปั่นทีมสตูลก็น่ารักมากมาย ปั่นปิดท้าย นำหน้า แยกเป็นกลุ่มเร็วกลุ่มช้าคอยดูแลตลอดไม่ให้คาดสายตา วิวสองข้างทางครึ้มไปด้วยต้นโกงกาง ไปเดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติป่าโกงกางมาหลายที่ เพิ่งเคยเจอที่นี่ปั่น 30 โล ตลอดสองข้างซ้ายมีแต่ป่าโกงกาง ถนนก็เรียบสุดๆ อัดได้เต็มที่ไม่ต้องกลัวสะดุดผิวขรุขระ
พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน แสงสะท้อนเต็มตา จนต้องหยิบมือถือขึ้นมาเก็บภาพพระอาทิตย์ดวงโตธรรมชาติสะอาด พาให้ผู้คนที่นี่จิตใจปลอดโปร่ง ไม่เครียด มีแต่ความสุข และแถมน้ำใจงามอีกด้วย
รวมเวลาปั่นและสนทนาเรานับเวลายังไม่ถึง 2 ชั่วโมง เราบอกหิวน้ำ พี่ก็พาจอดแวะ ซื้อน้ำซื้อเกลือแร่ให้ แล้วพาปั่นต่อ ทางที่ปั่นต่อจากนี้สวยกว่าเดิมอีก ขึ้นเขาเล็กน้อย ช่วงโค้งนี้สวยมาก ระหว่างช่องว่างของใบไม้กับก้อนหินมองเห็นทะเล แทบอยากจอดเลยนะ แต่พี่ๆบอกข้างหน้าสวยกว่านี้ รีบปั่นต่อก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน
จุดที่มาถึงเรียกว่า “ตันหยงโป” ข้างหน้ามีหินปีนขึ้นไปได้ มองไปไกลสุดสายตาเห็นพระอาทิตย์ค่อยๆเคลื่อนลงต่ำกลางทะเลกว้าง พี่ๆบอกว่าน้ำทะเลแถวนี้เขาไม่เล่นกัน มาดูดวิวอย่างเดียว วิวสวยแบบนี้คิดถึงเมื่อไรก็ปั่นมา พวกพี่มากันประจำ เห็นเกาะใหญ่ๆนั่นไหม ลังกาวี ประเทศมาเลเซีย
ขากลับฟ้าก็ค่อยๆมืดลง ไฟก็มีแค่ไฟท้ายติดหมวกมา ไฟหน้าไม่ได้เตรียม ขากลับคิดว่าลมจะส่งที่ไหนได้ต้องออกแรงกดบันไดอีกแล้ว ดีมากๆที่ทางหน่วยงานที่นี่เห็นคุณค่า พี่ๆนักปั่นบอกว่าเส้นนี้มีคนปั่นกันเยอะ ก็ทำจม. ขอไฟทางไป เพิ่งมาติดให้ไม่นานนี้เอง ตลอดเส้นทางสว่าง ปลอดภัย รถน้อย พอออกมาถนนสายหลักต้องปั่นเกาะกลุ่มกัน รถบนถนนมีตลอด เส้นทางก็มืดมาก บางช่วงไม่มีไฟทาง แต่มีพี่เจ้าถิ่นดูแลประกบหน้าหลังหายห่วง มองเห็นไฟท้ายสีแดงกระพริบๆ ตามมานั่นละใช่เลย
จบทริปใช่ว่าจะกลับบ้านนอนพี่ๆพาปั่นวนชมเมืองกันต่อ แล้วก็ชวนไปต่อที่บ้าน นั่งคุย ชวนกลับมาสตูลอีกครั้ง ซื้อโรตีหลายรส น้ำปั่น ขนม ปั่น 50 กม. กินเท่าปั่น 500 กม. ต้องแค่ชิมพอ ดึกแล้วพลังงานสะสมเยอะแล้ว อร่อยดีโรตีที่นี่ พี่ๆบอกว่ามีร้านอร่อยกว่านี้ แต่เจ้านี้ใกล้บ้าน
ขอบคุณ พี่ๆ ทีม 35 degree cycling club ทุกคนมากๆค่ะ สนุก สะอาด ธรรมชาติบริสุทธิ์ ขอบใจเป็นพิเศษ น้องตา พอกลับมาบ้านนี่ละคิดถึงของจริง
