เป็นตัวแทนร้านมาร่วมพายเรือเก็บขยะกับอาจารย์ปริญญา ถามว่าพายเรือเป็นไหมตอบเลยว่าไม่เป็น มีเวลาหัดและฝึกซ้อมแค่สองอาทิตย์แล้วลุยเลยลงแม่น้ำเจ้าพระยา
พายเรือเฉลี่ยวันละ 40 กิโลเก็บขยะถามว่าหนักไหมถ้าไม่ฝึกมาก็โหดมาก ตอนนี้ถึงศาลาว่าการปทุมธานี รวมระยะ ณ ตอนนี้ได้ 305 กม. จาก 400 กม. ผ่านมา 9 วันแล้ว อีก 2 วันก็พายถึงธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์
ขยะที่เก็บได้แต่ละวันนั้นเยอะมาก เก็บขยะในน้ำนั้น เหม็นมาก ทุกกอผักบุ้งที่ลอยน้ำมามีขยะ ขยะที่เจอส่วนใหญ่ขวดน้ำ ขวดเครื่องดื่มชูกำลัง กล่องโฟมกล่องนม ชามโฟม กระป๋องยาฆ่าแมลง รองเท้า ขยะที่มัดเป็นถุง แพมเพอร์ส และ กระทง แต่ละพื้นที่ก็เจอขยะที่แตกต่างกันไป
ขยะที่เจอเยอะสุดก็คือรอบเกาะเมืองอยุธยารองลงมาก็ชัยนาท ที่เจอน้อยสุดก็ปทุมธานี
นอกจากเรื่องขยะเหม็นๆ เรายังเจอเรื่องดีๆ ที่น่ารักอีกมากมาย หลายพื้นที่บรรยากาศดีมากๆ เห็นแล้วคิดต่อเลยว่าทำการท่องเที่ยวได้
บรรยากาศยามเช้า และยามเย็น กลางสายน้ำเจ้าพระยา
เราเคยเห็นแต่หาดทรายในทะเล เรามีหาดทรายสวยสวยในแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย ที่สิงห์บุรีเราเห็นเด็กเด็กเล่นน้ำที่ริมหาดทราย บรรยากาศขายทะเลเลยนะเพียงแต่ไม่มีต้นมะพร้าว เป็นจังหวัดที่อยากกลับมาอีกครั้งเพราะคนที่นี่น่ารักและใจดีมาก กิจกรรมในพื้นที่ก็สนุกมากด้วย
เคยไปอยุธยาหลายครั้งก็ได้แต่นั่งรถปั่นจักรยานแต่คราวนี้ได้พายเรือในคลอง วิวมุมในคลองสวยมาก และกิจกรรมพายเรือเที่ยวอยุธยาก็เหมาะมาก วัดสวยสวยติดน้ำตั้งหลายที่สามารถจอดรถได้แล้วขึ้นไปแวะชมความงามได้สะดวกมากเลย ร้านอาหารก็ติดดินน้ำจอดเรือก็ขึ้นไปนั่งกินได้สบายมาก
ทั้งหมดที่เล่ามาถ้ามีขยะลอยมา ปลาตายลอยมา หมาเน่าตายลอยมา ประสบการณ์ที่แสนดีก็แทบไม่เหลือเลย นั่นล่ะคือความจริงที่เราพบเห็น เก็บขึ้นมา ตอนพายเรือเก็บขยะในแม่น้ำ ในคลอง ทุกๆที่ตั้งแต่ต้นน้ำเจ้าพระยา เริ่มที่ปากน้ำโพ นครสวรรค์อุทัยธานี ชัยนาท อ่างทอง สิงห์บุรี อยุธยาปทุมธานี มีขยะให้เก็บตลอด คงต้องช่วยกันเก็บขยะที่พื้นก่อนที่จะปลิวลงแม่น้ำ ทิ้งขยะลงถัง ช่วยกันเก็บขยะขึ้นจากน้ำ และหาวิธีให้คนไม่ทิ้งขยะลงแม่น้ำ
ในมุมมองของนักพายเราได้เห็นผู้ชายคนหนึ่งที่ทุ่มเทแรงกายแรงใจและชักชวนคนโดยไม่บ่นซักคำ แต่ลงมือทำให้เห็น ตลอดเก้าวันที่ผ่านมาอาจารย์ปริญญา ไม่ทำทำตัวเมื่อยหรือล้าให้ทีมพายเรือเห็นเลย พวกเราขึ้นบกอาบน้ำตรงเข้าหาหมอกายภาพนวดๆ ยังไม่เจอวันไหน อ. ไปต่อคิวเลย มีแต่น้องๆในทีมต้องสังเกตุ อ. เองว่าวันนี้จับตรงไหนของร่างกายบ่อย เช่น จับหลังบ่อย ก็ส่งหมอเข้าตรวจ
ลุยสุดๆ ปีนขึ้นตลิ่ง พุ่งทะลุเข้าดงผักตบ เก็บทุกชิ้นไม่เกี่ยงความเหม็น อึใส่ถุงก็ยังมี ต้องมาดูตอน อ. เก็บขยะ ม่อมแมมมากๆ บางวันเก็บขยะขึ้นมาต้องขอเวลาอาบน้ำก่อนพายรอบบ่ายต่อ เลอะและเหม็นสุดๅ เกินบรรยาย
ตั้งแต่พายมาได้ยิน อ. บ่นสุดๆคือ “เฮ่อ” ทุกคนถามกัน เฮ่ออะไรคะ อ. ก็รีบแก้ตัว “เฮ่อ ดีจัง” ผมก็เป็นคนธรรมดานะ ขอระบายบ้างสิ ^^ ขยะวันนั้นมันเยอะ ระยะทางก็ไกลสุด 42 กม.
เวลาเรานอนกลางวัน อ. ก็ไม่นอนสักวัน เดิน ปชส ร่วม เสวนา เรื่องของชวนคนไม่ทิ้งขยะลงแม่น้ำ ยามเย็น ก็เสวนาอีก บางทีเห็น อ. ตักข้าวเข้าปากไปคำเดียว มีคนมาหาก็คุยยาว กว่าจะได้กินอีกที โน่นเลย คนอื่นกินกันเสร็จแล้ว กลางคืน ก็วางแผนเส้นทางพาย และจุดพักของวันรุ่งขึ้น
ทีมงานบางคนก็กลับบ้านนอน อ. ก็ปูเบาะนอนข้างๆทีมพายนี่ละ ขนานพี่นักพายบอกบ้านอยู่แถวนี้ อ. ยังบอกว่าทางวัดเขาเตรียมให้เรามาหลายวันแล้วนอนที่นี่เถอะ
สุดๆ ไปเลย อ.ปริญญา สงสัยว่าจะมีทริปพายบ่อยขึ้นแน่เลย ^^
ขอบคุณครูฝึกสอนพายคายัคทุกคน พี่อู๋ พี่เอ็ดดี้ โค้ชทัพ และ พี่ๆ น้องๆ ทีมพายเรือเพื่อเจ้าพระยาทุกคน ที่คอยแนะนำปรับท่ากันทุกวันไป
#พายเรือเพื่อเจ้าพระยา
